Разьдзéл 1.

1. Сымон Пётра, слуга і апостал Ісуса Хрыста, да тых, што прынялі з намі роўна дарагую вéру па праўдзе Бога нашага і Збавіцеля Ісуса Хрыста:
2. ласка і мір вам няхай памножыцца ў пазнаньні Бога і Ісуса, Госпада нашага.
3. Як Божаю сілай Яго даравана нам усё патрэбнае дзеля жыцьця й пабожнасьці, праз пазнаньне Паклікаўшага нас славаю і цнатóю,
4. якімі дараваны нам найвялікшыя і дарагія абяцаньні, каб праз іх сталіся вы ўдзéльнікамі Божае прыроды, ухіліўшыся ад тлéньня ў пажаданьні, што ў сьвéце,
5. дык вы, прыкладаючы да гэтага ўсё стараньне, пакажыце ў вéры вашай цнатý, у цнацé-ж розум,
6. у розуме стрыманасьць, у стрыманасьці цярплівасьць, у цярплівасьці пабожнасьць,
7. у пабожнасьці браталюбства, а ў браталюбстве любоў.
8. Калі гэтае ў вас ёсьць і памнажацца будзе, дык вы не астанецёся бязьдзéйнымі і бяз плоду ў пазнаньні Го спада нашага Ісуса Хрысга;
9. у кім жа няма гэтага, той сьляпы, нявісны, забыўся аб ачышчэньні ранéйшых грахоў сваіх.
10. Дзеля гэтага, браты, балéй і балéй старайцеся рабіць цьвёрдым вашае прызваньне й выбраньне: гэтак робячы, ніколі не спаткнецёся,
11. бо гэтак адчыніцца вам вольны ўваход у вéчнае царства Госпада нашага і збавіцеля Ісуса Хрыста.
12. Дзеля гэтага я ніколі не перастану напамінаць вам аб гэтым, хоць вы й вéдаеце гэта і ўмацованы ў гэтай праўдзе.
13. Справядлівым жа лічу, пакуль знаходжуся ў гэтай будыніне, пабуджаць вас напамінаньнем,
14. вéдаючы, што хутка пакіну гэту маю будыніну, як і Госпад наш Ісус Хрыстос мнé адкрыў.
15. Буду-ж старацца, каб вы і пасьля майго адыходу заўсёды ўспаміналі гэтыя рэчы.
16. Бо мы абвясьцілі вам сілу й прыход Госпада нашага Ісуса Хрыста, не за міфамі йдучы, але быўшы вачавідцамі вéлічы Яго.
17. Бо Ён прыняў ад Бога Айца чэсьць і славу, калі ад вялізарнае славы зыйшоў да Яго гэтакі голас: Гэты ёсьць Сын Мой Улюблены, Якому спагадаю.
18. I гэты голас, як зыходзіў з нéба, мы чулі, быўшы з Ім на сьвятой гарэ.
19. Дый маем найпэўнéйшае слова прарочае; і вы добра робіце, што зварочваецеся да яго, як да сьвéтача, што сьвéціць у цёмным мéсцы, пакуль не разаднéе і ня ўзыдзе дзяньніца ў сэрцах вашых,
20. вéдаючы перадусім, што ніякае прароцтва ў пісаньні ня дзéецца сваім уласным разьвязаньнем.
21. Бо ніколі прароцтва ня выказвалася воляй чалавéчай, але выказвалі яго сьвятыя людзі Божыя, вéдзеныя Духам сьвятым.

Разьдзéл 2.

1. Былі-ж і фальшывыя прарокі ў народзе, як і ў вас будуць фальшывыя вучыцялі, якія ўвядуць згубныя гэрэзіі і, адцураўшыся адкупіўшага іх Госпада, сьцягнуць самі на сябé хуткую загубу.
2. I многія пойдуць сьлéдам за імі да загубы, і праз іх шлях праўды зьняважáны будзе.
3. I дзеля імкнéньня да зыску будуць яны вас лавіць лісьлівымі словамі; суд ім даўно гатовы, і загуба іх ня дрэмле,
4. Бо калі не дараваў Бог ангелам, якія саграшылі, але, кінуўшы ў путы цéмры пякéльнае, аддаў закаваць іх на суд;
5. і калі не пашкадаваў пéршага сьвéту, але ў васьмёх душах захаваў Ноя, апавядальніка праўды, як навёў быў патоп на сьвéтпаганых;
6. Д калі мéсты Садомскія й Гаморскія, засудзіўшы на зьнішчэньне, абярнуў у попел, як прыклад для будучых бязбожнікаў,
7. а прáведнага Лота, стомленага распусным жыцьцём між людзьмі бязбожнымі, выбавіў, —
8. (бо гзты праведнік, жывучы між імі, з дня ў дзéць мучыў справядлівую душу сваю, бачучы і чуючы ўчынкі беззаконныя), —
9. дык вéдае Госпад, як збаўляць пабожных ад спакушэньня, а няправедных захоўваць на дзéнь суда дзеля пакараньня,
10. найбалéй жа тых, якія йдуць за цéлам у нячыстых пажаданьнях ды не паважаюць начальства; якія дзёрзкія, сваявольныя й не баяцца абмаўляць вышэйшых,
11. тады як і Ангелы, большыя за іх моцаю й сілаю, ня выносяць на іх перад Госпадам дакараючага суда.
12. Яны, як бязмоўныя жывёлы прыродныя, народжаныя на ловы й ýбой, лаюць тое, чаго не разумéюць, і ў тлéньні сваім вынішчаны будуць,
13. і заплату дастануць за няпраўду. Бо за шчасьце лічаць яны штодзéнныя раскошы; сóраматнікі й паскуднікі, яны асалоду знаходзяць у ашуканствах сваіх, банкетуючы з ваМі;
14. вочы маюць поўныя юрнасьці й нясупыннага грэху; яны душы няцьвéрдыя прывабліваюць; яны маюць сэрцы, прывучаныя да нажывы: гэта сыны пракдёну.
15. Пакінуўшы праведны шлях, яны зблудзілі, пайшоўшы па сьлядох Валаама, сына Васóравага, што палюбіў заплату няправедную;
16. ён быў пакараны за сваё беззаконьне: бязмоўная асьліца, прагаварыўшы чалавé216 Другое Пасланьне Пётры . зчым голасам, затрымала шал прарока.
17. Гэта крыніцы бязводныя, аблокі, бурай ганяныя: для іх цéмра чорная навéкі прыгатована.
18. Бо, прамаўляючы надзьмутымі й пустымі словамі, яны прынаджываюць пажаданьнямі цéла й распустаю тых, хто лéдзь толькі ўцёк аД зблудзіўшых;
19. яны суляць ім свабоду, а самі яны — рабы тлéньня, бо хто кім пераможаны, той таму й раб.
20. Бо, уцёкшы ад пóшкудзі сьвéту праз пазнаньне Госпада і Збавіцеля нашага Ісуса Хрыста, ізноў, заблутаўшыся, паддаюцца ёй, дык апошяе для іх горш за пéршае:
21. бо лéпей бы ім не пазнаць шляху праўды, чым, пазнаўшы, адвярнуцца ад пераданае ім сьвятое зáпаведзі.
22. Бо з імі сталася паводле справядлівай прыказкі: сабака варочаецца да блявóціны сваéй, а вымытая сьвіньня — валяцца ў брудзе.

Разьдзéл 3,

1. Гэта ўжо другое пасланьне пішу да вас, умілаваныя; у іх напамінаньнем пабуджаю чыстую думку вашую,
2. каб вы памяталі словы, ранéй сказаныя сьвятымі прарокамі, і запаведзь Госпада й Спаса ад Апосталаў1 нашых,
3. вéдаючы перадусім тое, што ў апошнія дні зьявяцца лáяльнікі, што ходзяць водле пажаданьняў еваіх,
4. і скажуць: гдзе абяцаньне прыходу Яго? бо ад часоў, як сталі паміраць бацькі, усё гэтак астаéцца ад пачатку стварэньня.
5. Бо тыя, што думаюць гэтак, ня вéдаюць, што словам Божым нябéсы былі здаўна, а зямля з вады й праз ваду паўстала,
6. дзеля таго тагачасны сьвéт загінуў, затоплены вадою,
7. а сягоньняшнія нябёсы й зямля, тым жа словам утрымліваныя, захоўваюцца для агню на дзéнь суда й загубы людзéй бязбожных.
8. Ды тое не павінна быць скрыта ад вас, умілаваныя, што ў Госпада адзін дзéнь, як тысяча гадоў, і тысяча гадоў, як адзін дзéнь.
9. Не марудзіць Госпад з абяцаным, як гэта некаторыя за маруднасьць уважаюць, але доўга цéрпіць нас, ня хочучы, каб нéхта загінуў, але каб усé прыйшлі да пакаяньня.
10. Прыйдзе-ж дзéнь Гасподні, як злодзей уначы, і тады нябёсы з шумам пройдуць, распаленыя-ж стыхіі разбурацца, а зямля і ўсé дзéлы на ёй згараць.
11. Калі так усё гэтае разбурыцца, то якімі трэба быць у сьвятым жыцьці і пабожнасьці вам,
12. што чакаеце й жадáеце прыходу дня Божага, калі нябёсы, паланéючы, рухнуць, і разгарэўшыяся стыхіі растопяцца?
13. Мы-ж чакаем паводле Яго абяцаньня новага нéба й новае зямлі, на якіх праўда жывé.
14. Дык, умілаваныя, чакаючы гэтага, пастарайцеся зьявіцца ў міры перад

1м неапаганенымі і бяз сказы,

15. а доўгацярплівасьць Госпада нашага ўважайце за збаўлéньне, як і ўмілаваны брат наш Паўла, па дадзенай яму мудрасьці, напісаў вам,
16. як ён кажа аб гэтым і ў-ва ўсіх пасланьнях, у якіх ёсьць дзе-што незразумéлае, што нéвукі і неўгрунтаваныя на ўласную сваю загубу перакручваюць, як і другія Пісаньні.
17. Дык вы, умілаваныя, як ужо папярэджаныя, сьцеражыцеся, каб вам не захапіцца блудам бязбожнікаў ды не адпасьці ад свайго ўмацаваньня,
18. але ўзрастайце ў ласцы й пазнаньні Госпада нашага і Збавіцеля Ісуса Хрыста. Яму слава й сягоньня, і ў дзéнь вéчны. Амін.