ПАСЛАНЬНЕ ДА ГАЛЯТАЎ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ
Разьдзéл 1.
- Паўла Апостал, (выбраны нé людзьмі і нé праз чалавéка, але праз Ісуса Хрыста і Бога Айца, што ўскрасіў Яго з мéртвых,)
- і ўсé браты, што са мною, цэрквам галятыйскім:
- ласка вам і мір ад Бога Айца і ад Госпада нашага Ісуса Хрыста,
- Які аддаў сябé за грахі нашыя, каб выбавіць нас ад сучаснага вéку крывадушнасьці, па волі Бога і Айца нашага,
- Якому слава на вéкі вякоў. Амін.
- Дзіўлюся, што вы гэтак хутка адвярнуліся ад паклікаўшага вас ласкай Хрыстовай да іншага дабравéшчаньня,
- якое ня ёсьць іншае, а толькі ёсьць такія, што вас трывожаць і хочуць перавярнуць Эвангельле Хрыстовае.
- Але, калі-б навет мы або Ангел з нéба пачаў дабравéсьціць па-над тое, што мы абвяшчалі вам, няхай будзе анáтэма!
- Як ранéй мы сказалі, і цяпéр ізноў кажу: хто дабравéсьціць вам па-над тое, што вы прынялі, няхай будзе анатэма!
- Бо ці-ж я людзéй шукаю, ці Бога? ці людзям дагаджаць стараюся? Бо калі-б я яшчэ людзям дагаджаў, дык ня быў бы слугою Хрыстовым.
- Апавяшчаю-ж вас, браты, што Эвангельле, якое я абвяшчаў, ня ёсьць чалавéчае;
- бо я ані прыняў яго ад чалавéка, ані навучыўся, але праз адкрыцьце Ісуса Хрыста.
- Бо вы чулі аб маім ранéйшым жыцьці ў Юдэйстве, што я бяз мéры перасьлéдаваў Божую Царкву і пустошыў яé,
- і апераджаў у юдэйстве многіх равéсьнікаў у родзе маім, будучы найбольш руплівым аб бацькаўскія пераказы маé.
- Калі-ж Богу ўгодна было, выбраўшы мянé ад чэрава маткі маéй і паклікаўшы ласкай сваéй,
- адкрыць у-ва мнé Сына Свайго, каб я дабравéсьціў Яго сярод паганаў, — дык я не пачаў зараз-жа рáдзіцца з цéлам і крывёю
- і не пайшоў у Ерузалім да Апосталаў, што былі дá мянé,. а пайшоў у Арабію ды йзноў вярнуўся ў Дамаск.
- Пасьля, цераз тры гады, хадзіў я ў Ерузалім бачыцца з Пётрай і прабыў у Яго пятнаццаць дзён.
- Другога-ж з Апосталаў я ня бачыў нікога, апрача Якуба, брата Гóспадавага.
- А што пішу вам, дык вось перад Богам, што не маню.
- Пасьля пайшоў я ў староны Сірыі і Кілікіí.
- 2 Абліччам жа быў я нявéдамы цэрквам Юдэі, што ў Хрысьцé,
- а толькі чулі яны, што той, хто калісь перасьлéдаваў нас, цяпéр добравéсьціць вéру, якую ранéй нішчыў;
- і славілі за мянé Бога.
Разьдзéл 2.
- Пасьля, цераз чатырнаццаць гадоў, хадзіў я ізноў у Ерузалім з Варнаваю, узяўшы з сабою і Ціта.
- Хадзіў-жа згодна з адкрыцьцем і вылажыý ім, асабліва-ж выдатнéйшым, Эвангельле, якое абвяшчаю між паганамі, ці не надарма хаджу я, або хадзіў?
- Але і Ціт, што быў са мною, як Грэк, ня быў прымушаны абрэзацца.
- Фальшывым-жа братом, што паўкрадаліся, ды якія прыходзяць укрáдня падглядзéць нашу свабоду, якую мы маем у Хрысьцé Ісусе, каб паняволіць нас,
- мы ні на гадзіну не паддаліся і не пакарыліся, каб праўда Эвангельля захавалася ў вас.
- А ад тых, што лічаць сябé нéчым, (якімі-б яны ні былі нéкалі, для мянé ўсё роўна: Бог не пазірае на аблічча чалавéка), — дык тыя, што думаюць аб сабé, не ўзлажылі на мянé нічога;
- але наадварот, углéдзіўшы, што мнé давéрана дабравéшчаньне неабрэзаньня, як Петры абрэзаньня, —
- (бо Той, Хто дапамог Пётры ў Апостальстве абрэзаньня, дапамáгаў і мнé між паганамі), —
- і пазнаўшы ласку, даную мнé, — Якуб і Кіфа і Іоан, што здаюцца стаўбамі, падалі мнé і Варнаве руку лучнасьці, каб нам (ісьці) да паганаў, а ім да абрэзаных,
- толькі каб мы памяталі аб убогіх, што я і стараўся рабіць, гэтае самае.
- Калі-ж Пётра прыйшоў у Антыохію, дык я паўстаў супраць яго водле аблічча ягонага, бо ён заслужыў на дакор.
- Бо пéрш, чым прыйшлі некаторыя ад Якуба, éў разам з паганамі; а, як прыйшлі, таіўся і ўхіляўся, баючыся абрэзаных.
- Разам з ім крывадушнічала і рэшта Жыдоў; — ажно й Варнава быў захоплены іх крывадушнасьцяй.
- Але, калі я ўбачыў, што яны няпроста ходзяць па праўдзе Эвангельскай, дык сказаў Пётры пры ўсіх: калі ты, будучы Жыдом, жывéш па-паганску, а не па-жыдоўску, дык чаму паганаў прымушаеш жыць па-жыдоўску?
- Мы па прыродзе Жыды, а не з паганаў грэшнікі, —
- вéдаючы, што чалавéк апраўдываецца не дзеламі закону, а толькі вéраю ў Ісуса Хрыста, і мы ўвéравалі ў Хрыста Ісуса, каб апраўдацца вéраю ў Хрыста, а нé дзеламі закону, бо дзеламі закону не апраўдáецца ніводнае цéла.
- Калі-ж, шукаючы апраўданьня ў Хрысьцé, мы і самыя аказаліся грэшнікамі, дык цí-ж Хрыстос слугá грэху? Няхай ня станецца!
- Бо, калі я ізноў будую, што зруйнаваў, дык сам сябé стаўляю за праступніка.
278 Пасланьне Паўлы да Галятаў а. з.
- Бо праз закон я памéр для закону, каб жыць для Бога.
- Я раскрыжаваны разам з Хрыстом. I ўжо ня я жыву, але жывé ў-ва мнé Хрыстос. А што цяпéр жыву ў цéле, дык жыву вéраю ў Сына Божага, што палюбіў мянé і выдаў сябé за мянé.
- Не адкідаю ласкі Божае. А калі праз закон апраўданьне, дык Хрыстос надармá памéр.
Разьдзéл 3.
- О, бязглуздыя Галяты! Хто вас ачараваў, каб не пакараліся праўдзе, (вас), у якіх перад вачыма напéрад быў апісаны Ісус Хрыстос, (як-бы) ў вас раскрыжаваны?
- Гэтае толькі хачу давéдацца ад вас: ці ад дзéл закону вы ўзялі Духа? Ці ад слуханьня вéры?
- Ці вы гэткія бязглуздыя, што, пачаўшы духам, цяпéр завяршаеце цéлам?
- Няўжо-ж гэтулькі пацярпéлі вы надарма? Дый каб жа надарма!
- Бо Той, Хто даé вам Духа, між вамі цуды робіць, — ці ад дзéл закону (гэтае робіць), ці ад слуханьня вéры?
- Водле (таго, як) Аўраам павéрыў Богу, і залічана яму гэтае ў праведнасьць (Быт. 15,6).
- Вéдайце-ж, што, хто ад вéры, гэтыя éсьць сыны Аўраамавы.
- I Пісаньне, прадбáчачы, што Бог вéраю апраўдывае паганаў, загадзя апавясьціла Аўраама: у табé багаслáўлены будуць усé народы (Быт. 12,3).
- Гэтак тыя, што ад вéры, багаслаўляюцца разам з вéрным Аўраамам.
- А тыя, што ад дзéл закону, тыя пад праклёнам. Бо напісана: пракляты ўсякі, хто ня трывае ў-ва ўсім, што напісана ў кнізе закону, каб рабіць гэтае (Другазак. 27, 26).
- А што законам ніхто не апраўдываецца перад Богам, гэта ясна, бо праведны вéраю жыць будзе (Аввак. 2, 4).
- Закон-жа не ад вéры; але чалавéк, які гэтае выпаўняе, жыць будзе ў гэтым (Ляв. 18, 5).
- Хрыстос адкупіў нас ад пракляцьця закону, стаўшыся за нас пракляцьцем, (бо напісана: пракляты ўсякі, хто вісіць на дзéраве) (Другазак. 21, 23),
- каб багаслаўлéньне Аўраáмавае ў Хрысьцé Ісусе стáлася на паганаў, каб абяцаньне Духа ўзялі мы праз вéру.
- Браты, па чалавéчаму кажу: навет чалавéкам абвéшчанага запавéту ніхто не адкідае, або не дадаé (да яго).
- Аўрааму-ж высказаны прырачэньні і насéньню яго. Ня сказана: і насéньням, як аб многіх, але як аб адным: і насéньню твайму, якое ёсьць Хрыстос (Быт. 12, 7).
- Я-ж кажу тое, што запавéту аб Хрысьцé, ранéй сцьвéрджанага Богам, закон, які настаў цераз чатырыста трыццаць гадоў, не адмяняе на тое, каб прырачэньне было зьнішчана.
- Бо, калі спадчына — ад закону, дык ужо не з прырачэньня; але Аўрааму Бог пáдараваў цераз прырачэньне.
- Дык што-ж закон? Ён дадзены з прычыны праступкаў, да часу, пакуль прыйдзе насéньне, якому дадзена прыраПасланьне Паўлы чэньне, І выкладзены праз ангелаў рукою пасярэдніка.
- Але пасярэднíк ня ёсьць аднаго, а Бог адзін.
- Дыкці закон прóціў прырачэньняў Божых? Няхай ня станецца! Бо калі-б даны быў закон, што можа ажыўл яць, дык запраўды праведнасьць была-б ад закону;
- але пісаньне замкнула ўсё пад грэхам, каб прырачэньне ад вéры Ісуса Хрыста было дадзена вéруючым.
- А да прыходу вéры мы замкнёны былі пад вартаю закону да таго часу, як мусіла адкрыцца вéра.
- Дык закон быў для нас настаўнікам, (каб вясьці) да Хрыста, каб нам апраўдацца вéраю.
- Як-жа прышла вéра, мы ўжо не пад настаўнікам,
- бо ўсé вьі сыны Божыя праз вéру ў Хрыста Ісуса.
- Бо, колькі вас у Хрыста ахрысьціліся, у Хрыста апрануліся.
- Няма ўжо Юдэя, ані Грэка; няма раба, ані свабоднага; няма мужчьшскага полу, ані жаноцкага: бо ўсé вы адно ў Хрысьцé Ісусе.
- Калі-ж вы Хрыстовыя, дык вы насéньне Аўраамавае і водле прырачэньня насьлсднікі.
Разьдзéл 4.
- Кажу-ж: пакуль насьлéднік — дзіця, ён нічым ня розьніцца ад рабá, хаця і гаспадар усяго,
- але éн пад апякунамі і аканомамі аж да вáзначанага айцом часу.
- Гэтак і мы, калі былі дзяцьмі, былі паняволены матэряльнымі зачаткамі сьвéту;
- калі-ж прыйшла поўня часу, Бог паслаў сына Свайго, якí нарадзіўся ад жанчыны і быў пад законáм,
- каб адкупіць тых, што пад законам, каб нам узяць уеынаўлéньне.
- А як вы сыны, дык Бог паслаў у сэрцы вашыя Духа Сына Свайго, які галосе: Авва, Ойча!
- Дзеля гэтага ты ўжо ня раб, але сын; а калі сын, дык і насьлéднік Божы праз Хрыста.
- Але тагды, ня вéдаючы Бога, вы служылі тьш, што не па прыродзе богі;
- цяпéр-жа, пазнаўшы Бога, а балéй — пазнаныя Богам, йк вы варочаецеся ізноў да бяссільных і бéдных матэряльных зачаткаў, якім хочаце служыць нанова?
- Вы пілнуеце дні, мéсяцы, часы і годы.
- Баюся за вас, ці не надарма я працаваў у вас.
- Малю вас, браты, будзьце, як і я; бо і я, як вы. Вы нічым ня скрыўдзілі мянé;
- вéдаеце-ж, што я ў бяссільлі цéла прапавéдываў вам Эвангельле пéршы раз,
- і вы не пагáрдзілі спакусай маéй, што ў цéле маім, і не адапхнулі, але прынялі мянé, як Ангела Божага, як Хрыста Ісуса.
- Якое-ж было шчасьце вашае! Сьвéдчу-ж вам, што, каліб было магчыма, вырваўшы вочы вашыя, аддалі-б вы мнé.
- Дык ці-ж я стаўся ворагам вашым, кажучы вам праўду?
- Рупяцца аб вас нягодна, а хочуць адлучыць вас, каб вы рупіліся аб іх.
- Добра-ж рупíцца аб добрым заўсёды, а ня толькі, як я прыходжу да вас,
- дзéткі маé, якімі ізноў мучуся ў радзінах, пакуль ня знóйдзе абраз свой у вас Хрыстос!
- Хацéў бы я цяпéр быць у вас і зьмяніць голас.мой, бо я ў недаўмéньні аб вас.
- Скажэце мнé вы, што жадаеце быць пад законам: ці-ж вы ня слýхаеце закону?
- Бо напісана, што Аўраам мéў двох сыноў: аднаго ад рабыні, а другога ад вольнай (Быт. 16, 15; 21, 3).
- Але, каторы ад рабыні, той народжаны водле цéла, а каторы ад вольнай, той водле прырачэньня.
- Гэта ёсьць інасказ. Бо гэта два запавéты: адзін ад гары Сынайскае, што родзіць на рабства, якое ёсьць Агáра;
- бо Агáра ёсьць гарá Сынай у Арабіі і адпавядае цяперашняму Ерузаліму, ды з дзяцьмі сваімі ў рабстве;
- а вышэйшы Ерузалім свабодны, які ёсьць маці ўсім нам.
- Бо напісана: Узьвесяліся, няплодная, якая не раджáеш; загукáй і загаласі ты, якая ня мучылася, родзячы. Бо ў пакіненай шмат балéй дзяцéй, чымся ў маючай мужа (Ісая 54, 1).
- Мы-ж, браты, — водле Ізаака, дзéці прырачэньня.
- Але, як тагды народжаны водле цéла перасьлéдаваў таго, што водле духа, гэтак і цяпéр.
- Што-ж кажа Пісаньне? Выжані рабыню і сына яé, бо сын рабыні ня будзе насьлéднікам разам з сынам свабоднай (Быт. 21, 10).
- Вось-жа, браты, мы дзéці не рабыні, а свабоднай.
Разьдзéл 5.
- Дык стойце ў волі, якою вызваліў нас Хрыстос, і не падпадайце ізноў пад ярмо рабства.
- Вось я, Паўла, кажу вам, што, калі абрэзываецеся, дык Хрыстос вас нічым не ўспаможа.
- Яшчэ сьвéдчу ўсякаму чалавéку, які абрэзываецца, што ён павінен выпаўніць увéсь закон.
- Вы далёкія ад Хрыста; вы, што апраўдываецеся законам, адпалі ад ласкі;
- мы-ж духам ад вéры чакаем надзéі прáведнасьці;
- бо ў Хрысьцé Ісусе ня мáе сілы ні абрэзаньне, ні неабрэзаньне, але вéра, што дзéець праз любоў.
- Вы бéглі добра: хто ўбіў вам не карыцца праўдзе?
- Гэткае перакананьне не ад Таго, Хто вас заклікáе.
- Крошка кісьлі ўсё цéста квасіць.
- Я пэўны ў вас у Госпадзе, што нічога ня будзеце думаць інакш; хто-ж вас баламуціць, той, хто-б ён ні быў, панясé на сабé асуджэньне.
- Калі-ж я, браты, і цяпéр абвяшчаю абрэзаньне, дык завошта-ж яшчэ мянé перасьлéдуюць? Тагды спакуса крыжа зьніштожылася-бы.
- О, каб былі адсéчаны тыя, што вас бунтуюць!
- Бо вы к волі пакліканы, браты; каб толькі воля ваша ня была сродкам для цéла, але праз любоў служыце адзін аднаму.
- Бо ўвéсь закон у адным слове пóўніцца: любі бліжняга твайго, як самога сябé (Ляв. 19, 18).
- Калі-ж адзін аднаго грызецё і заядáеце, сьцеражáцеся, каб ня былі загублены адзін адным.
- Я-ж кажу: хадзéце духам і пажаданьняў цéла не спаўняйце.
- Бо цéла хоча супраць духу, а дух супраць цéлу: яны адно аднаму працівяцца, каб вы ня тое рабілі, чаго хацéлі-б.
- Калі-ж вы вéдзены духам, дык вы не пад законам.
- Учынкі-ж цéла вéдамыя; яны ёсьць: блуд, распуста, нячыстасьць, сваволя,
- пакланéньне ідалам, чарадзéйства, варожасьць, спрэчкі, гарачнасьць, гнéў, сварлівасьць, нязгода, гарэзіі,
- нéнавісьць, забойствы, пянства, няпрыстойнасьць і падобнае; гэтае кажу вам напéрад, як і казаў, што тыя, хто гэтак робіць, Царства Божага не ўнасьлéдуюць.
- Плод жа духа: любоў, радасьць, мір, доўгацярплівасьць, добрасьць, міласэрдзе, вéра,
- ціхасьць, паўзьдзéржлівасьць. На гэтакіх няма закону.
- А Хрыстовыя раскрыжавалі цéла з мукамі і пажаданьнямі.
- Калі мы жывéм духам, дык і паступаем духам.
- Ня будзем задавацца, адзін аднаго дражнячы, адзін аднаму завідуючы.
Разьдзéл 6.
- Браты, калі і ўпадзé чалавéк у якую пагрэшнасьць, вы, духоўныя, папраўляйце гэткага ў духу ціхасьці, наглядаючы за сабою, каб і табé ня быць спакушаным.
- Насéце бéрамя адзін аднаго і гэтак выпаўняйце закон Хрыстовы.
- Бо хто думае, што ён ёсьць нéшта, будучы нічым, зводзіць самога сябé.
- Дзела-ж сваé няхай кожны выпрабуе і тагды будзе мéць пахвалу толькі ў сабé, а нé ў другім.
- Бо кожны панясé сваé бéрамя.
- Хто-ж вучыцца слова, няхай дзéліцца ўсякім дабром з тым, хто навучае.
- Не ашуківайце сябéí з Бога не насьмяéшся. Бо штó чалавéк пасéе, тое і пажнé:
- хто сéе ў цéла сваé, ад цéла пажнé тлéннасьць; а хто сéе ў духа, ад духа пажнé жыцьцё вéчнае.
- Робячы-ж дабро, ня журымася: бо ў свой час пажнéм, не слабéючы.
- Дык, дакуль маем час, будзем рабіць дабро ўсім, а найбалéй таварышом па вéрьь
- Бачыце, як многа напісаў я вам сваéю рукою.
- Жадаючыя хваліцца паводле цéла прымушаюць вас абрэзывацца толькі дзеля таго, каб ня быць перасьлéдаванымі за крыж Хрыстоў;
- бо і тыя, што абрэзываюцца, самі ня пілнуюць закону, але хочуць, каб вы абрэзьь валіся, каб пахваліцца ў вашым цéле.
- Мкé-ж няхай ня здáрыцца хваліцца, хіба толькі крыжам Госпада нашага Ісуса Хрыста, якім для мянé сьвéт укрыжаваны, і я для сьвéту.
282 Пасланьне Паўлы даГалятаў б.
- Бо ў Хрысьцé Ісусе нічога ня значыць ані абрэзаньне, ні неабрэзаньне, але новы твор
- 16. І хто паступае паводле гэтага правіла, мір ім і зьмілаваньне і Ізраілю Божаму.
- Урэшце, няхай ніхто ня робіць мнé цяжару, бо Я нашý раны Госпада Ісуса на цéле маім.
- Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста з духам вашым, браты. Амін. Да Галятаў пісана з Рыму.