Беларуская Біблія

ПАСЛАНЬНЕ ДА ЭФЭСЦАЎ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ

Разьдзел 1.

  1. Паўла, воляй Божай Апостал Ісуса Хрыста, сьвятым, што ў Эфэсе, і верным у Хрысьце Ісусе:
  2. ласка вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
  3. Багаслаўлены Бог і Ацец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які пабагаславіў нас у Хрысьце ўсякім духоўным багаслаўленьнем у нябесах,
  4. бо Ён выбраў нас у Ім да стварэньня сьвету, каб быць нам сьвятымі і беззаганнымі перад Ім у любві,
  5. празначыўшы нас на ўсынаўленьне Сабе праз Ісуса Хрыста з ласкавасьці волі Сваей,
  6. на пахвалу славы ласкі Сваей, Ён абдбрыў нас у ўмілаваным,
  7. у Якім маем адкупленьне Хрывею Яго,адпушчэньне грахоў, водле багацьця ласкі Яго,
  8. якую Ён размножыў нам у ўсякай мудрасьці і розуме,
  9. даўшы нам пазнаць тайну волі Сваей, праз ласкавасьць Сваю, што раней пастанавіў у Сабе,
  10. дзеля ўпарадкаваньня поўні часоў, каб усе было пад галавою Хрыстом, тое, што ў нябесах, і тое, што на зямлі.
  11. У Ім, у Якім мы і сталіся насьледнікамі, былі мы наперад празначаны на гэта празначэньнем Таго, Хто ўсе выпаўняе хаценьнем волі Сваей,
  12. каб быць нам на пахвалу славы Яго, нам, што раней спадзяваліся на Хрыста;
  13. у Ім і вы, пачуўшы слова праўды, Эвангельле вашага збаўленьня, і ўвераваўшы ў Яго, запячатаны Духам Сьвятым прырачэньня,
  14. які ёсьць залог спадчыны нашае на выкуп удзелу, на пахвалу славы Яго.
  15. Дзеля гэтага і я, пачуўшы аб вашай веры ў Хрыста Ісуса і аб любві да ўсіх сьвятых,
  16. няўстанна дзякую за вас Богу , успамінаючы вас у малітвах маіх,
  17. каб Бог Госпада нашага Ісуса Хрыста, Ацец славы, даў вам Духа мудрасьці і адкрыцьця на пазнаньне Яго,
  18. прасьветленыя вочы сэрца вашага, каб вы пазналі, якая ёсьць надзея пакліканьня Яго, ды якое багацьце слаўнае спадчыны Яго для сьвятых,
  19. ды як бязьмерная веліч магутнасьці Яго ў нас, веруючых праз дзеянне магутнае сілы Яго,
  20. Якую Ен зьдзеяў у Хрысьце, ускрасіўшы Яго з памершых і пасадзіўшы праваруч сябе на нябёсах,
  21. вышэй за ўсякае начальства і ўладу, і сілу, і панаваньне, і ўсякае імя, названае ня толькі ў гэтым вéку, але і ў будучым,
  22. і ўсё пакарыў пад ногі Яго І даў Яго за галаву над усім у Царквé,
  23.  якая ёсьць Яго цéла, поўня Напаўняючага ўсё ў-ва ўсім.

Разьдзéл 2.

  1. I вас, мёртвых праступкамі і грахáмі вашымі,
  2. у якіх вы калісь хадзілі па вéку ґэтага сьвéту, па волі князя ўлады павéтранае, духа, што дзéець цяпéр у сынох праціўлéньня,
  3. між якімі і мы ўсé жылі калісь у пажаданьнях цéла нашага, выпаўняючы жаданьні цéла і думак, і былі па прыродзе дзяцьмі гнéву, як і другія, —
  4. Бог, багаты літасьцяй праз вялікую любоў Сваю, якою палюбіў нас,
  5. і нас, мёртвых праступкамі, ажывіў разам з Хрыстом, — ласкай вы выбаўлены, —
  6. і ўскрасіў з Ім і пасадзіў на мясцох нябéсных у Хрысьцé Ісусе,
  7. каб зьявіць у надыходзячых гадох многасьць багацьця ласкі Сваéй у ласкавасьці да нас у Хрысьцé Ісусе.
  8. Бо ласкай вы выбаўлены праз вéру; і гэта не ад вас — Божы дар:
  9. не ад дзéл, каб ніхто не хваліўся.
  10. Бо мы — Яго стварэньне, створаныя ў Хрысьцé Ісусе на добрыя ўчынкі, якія Бог загадзя празначыў, каб мы ў іх хадзілі.
  11. Дык памятайце, што вы, калісь пагане цéлам, называныя неабрэзаньнем ад такзванага абрэзаньня ў цéле, рукатворнага,
  12. што вы былі ў час гэны бяз Хрыста, прызнаваныя чужакамі ад грамадзянства Ізраільскага і чужыя запавéтам прырачэньня, ня маючы надзéі і бяз Бога ў сьвéце;
  13. а цяпéр у Хрысьцé Ісусе вы, што былі калісь далёка, сталіся блізкімі крывёю Хрыстоваю.
  14. Бо Ён éсьць мір наш, штó ўчыніў з абодвух адно і разбурыў стаяўшую пасярэдзіне зáгарадку,
  15. зьніштожыўшы ,варожасьць Цéлам Сваім, а закон зáпаведзяў навукай, каб з двох стварыць у Сабé аднаго новага чалавéка, ладзячы мір,
  16. і ў адным цéле пагадзіць абодвух з Богам праз крыж, забіўшы на ім варожасьць;
  17. і, прыйшоўшы, абвясьціў мір вам, далёкім і блізкім,
  18. бо праз Яго абое маем доступ да Айца ў адным Духу.
  19. Дык вы ўжо ня чужыя і ня прыходні, але суграмадзяне сьвятым іхатнія ў Бога,
  20. збудаваныя на падваліне Апосталаў і Прарокаў, маючы Самога Ісуса Хрыста за кутні камень,
  21. на якім уся будыніна, разам змацаваная, расьцé ў сьвяты храм у Госпадзе,
  22. на якім і вы разам будуецеся на жыльлё Божае Духам.

Разьдзéл 3.

  1. Дзеля гэтага вось я, Паўла, вязень Ісуса Хрыста -за вас паганаў..
  2. Калі-ж вы чулі аб распарадкаваньні ласкі Божае, дáдзенае мнé для вас,
  3. што мнé праз адкрыцьце абявілася тайна, (Як я коратка і пісаў вышэй,
  4. з чаго, чытаючы, можаце пазнаць маё разумéньне тайны Хрыстовай),
  5. якая ня была пазнáна сынамі чалавéчымі у іншых родах, як цяпéр адкрыта сьвятым Апосталам Яго і прарокам у Духу,
  6. каб і паганам быць насьлéднікамі і адным цéлам і супольнікамі прырачэньня Яго ў Хрысьцé Ісўсе праз Эвангельле,
  7. слугой якога стаўся я праз дар ласкі Божае, дадзенае дзéяньнем сілы Яго.
  8. Мнé, наймéншаму з усіх сьвятых, дадзена ласка гэтая —абвяшчаць паганам добрую вéсьць аб недасьлéдным багацьці Хрыстовым
  9. і адкрыць усім, якая éсьць супольнасьць тайны, што захоўваецца ад вякоў у Богу, стварыўшым усё праз Ісуса Хрыста,
  10. каб цяпéр сталася вéдамаю праз Царкву ўладам і сілам на нябёсах рознастайная мудрасьць Божая,
  11. паводле адвéчнае пастановы, якую Ён зрабіў у Хрысьцé Ісусе, Госпадзе нашым,
  12. у Якім маем адвагу і доступ у надзéі праз вéру ў Яго.
  13. Дык прашу вас не сумаваць маéй аб вас тугою, якая ёсьць вашая слава.
  14. Дзеля гэтага схіляю калéні маé перад Айцом Госпада нашага Ісуса Хрыста,
  15. ад Якога мáе назоў усякае бацькоўства на нябéсах і на зямлі, —
  16. каб даў вам, водле багацьця славы Сваéй, сілай умацавацца праз Духа Яго ў унутраным чалавéку,
  17. каб Хрыстос пасяліўся праз вéру ў сэрцах вашых,
  18. каб вы, укараніўшыся і ўмацаваўшыся ў люóві, здолелі зразумéць з усімі сьвятымі, штó шырыня і даўжыня, і глыбіня і высокасьць,
  19. ды пазнаць любоў Хрыстову, што вышэй за разумéньне, каб вам напоўніцца ўсéю поўняй Божаю.
  20. А Таму, Хто дзéючаю ў нас сілаю можа зрабіць шмат балéй за ўсё, чаго мы просім або ў думках маем,
  21. Таму слава ў Царквé ў Хрысьцé Ісусе, на ўсé роды на вéк вякóў. Амін.

Разьдзéл 4.

  1. Дык я, вязень у Госпадзе, малю вас паступаць дастойна закліку, якім вы пакліканы,
  2. з усéнькай мудрасьцяй пакоры і ціхасьцяй, з доўгацярплівасьцяй, цéрпячы адзін аднаго ў любві,
  3. стараючыся захаваць éднасьць духа ў саюзе міру.
  4. Адно цéла і адзін дух, як вы і пакліканы да аднаé надзéі -вашага закліканьня:
  5. Адзін Госпад, адна вéра, адно хрышчэньне,
  6. Адзін Бог і Ацéц усіх, Які над усімі, і праз усіх, і ў-ва ўсіх нас.
  7. Кожнаму-ж з нас дадзена ласка водле мéры дару Хрыстовага.
  8. Дзеля гэтага і кажа: Узыйшоўшы на вышыню, паланіў палон і даў дары людзям (Псал. 67, 19).
  9. (А »узыйшоўшы!) штó ёсьць, як ня тое, што ён пéрш і зыходзіў у прадонныя мéсцы зямлі?
  10. Зыйшоўшы, Ён ёсьць І той, што ўзыйшоў вышэй за ўсé нябёсы, каб споўніць усё.)
  11. I Ён паставіў адных Апосталамі, другіх прарокамі, іншых эвангелістамі, іншых пáстырамі і вучыцялямі
  12. дзеля збудаваньня сьвятых, на дзéла служэньня, на будаваньне Цéла Хрыстовага,
  13. дакуль усé дойдзем да éднасьці вéры і пазнаньня Сына Бóжага, да мужа дасканалага, да мéры ўзрашчэньня поўні Хрыстовае;
  14. каб мы ня былі балéй дзяцьмі, зыбаючыміся і захаплянымі ўсякім вéтрам навукі, у хітрыках чалавéчых, у подступе дзеля хітрага збаламучаньня,
  15. але праўдзіваю любоўю ўсё памнажалі бы ў Таго, Які ёсьць Галава, Хрыстос,
  16. з якога ўсё цéла, складзенае і злучанае ўсякімі вязямі змацаваньня, праз дзéйнасьць у (сваю) мéру кожнага члéна, прырост робіць дзеля будаваньня самога сябé ў любві.
  17. Дык кажу гэта і сьвéдчу ў Госпадзе, каб вы балéй не хадзілі, як другія пагане ходзяць, у марнасьці розуму свайго,
  18. з зацьміўшыміся думкамі, адцураўшыся ад жыцьця Божага праз нявéданьне іх, праз закамянéньне сэрца іх;
  19. яны, стаўшыся нячулымі, аддаліся распусьце, каб рабіць усякі бруд у прагавітасьці.
  20. Але вы ня гэтак пазналі Хрыста,
  21. калі чулі Яго і ў Ім навучыліся, — бо праўда ў Ісусе, —
  22. каб адкінуць вам — па ранéйшаму жыцьцю — старога чалавéка, які тлéе ў манлівых пажаданьнях,
  23. а абнавіцца духам розуму вашага
  24. і апрануцца ў новага чалавéка, створанага па Богу, у праведнасьці і сьвятасьці праўды.
  25. Дзеля гэтага, адкінуўшы ілжу, гаварыце кожны праўду бліжняму свайму, бо мы члéны адзін аднаму.
  26. Гнéвайцеся, ды не грашыце: няхай сонца не зайдзé ў гнéве вашым;
  27. і не давайце мéсца дяблу.
  28. Хто краў, далéй не крадзі, а лéпей працуй, робячы сваімі рукамі карыснае, каб было з чаго аддзяліць таму, хто мáе патрэбу.
  29. Жаднае гнілое слова няхай ня выходзіць з вуснаў вашых, а толькі добрае дзеля збудаваньня ў вéры, каб ласку давала тым, што слухаюць.
  30. I ня смуціце Сьвятога Духа Божага, Якім вы запячатаны на дзéнь адкуплéньня.
  31. Усякая горыч, і ярасьць, і гнéў, і крык, і лаянка няхай будуць аддáлены ад вас — разам з усім благім;
  32. будзьце-ж адзін да аднаго добрымі, спагадлівымі, выбачаючымі адзін аднаму, як і Бог у Хрысьцé выбачыў вам.

Разьдзéл 5.

  1. Дык будзьце насьлядоўцамі Бога, як умілаваныя дзéці,
  2. і хадзéце ў любві, як і Хрыстос палюбіў нас і выдаў Сябé за нас, як дар і ахвяру Богу, на пах прыéмны.
  3. А блуд і ўсякая нячыстасьць або прагавітасьць няхай і не ўспамінаюцца ў вас, як і гожа еьвятым;
  4. ані агідныя і благія словы або жарты і няпрыстойнасьці; але лéпш падзяка.
  5. Бо вéдайце, што ніякі блудзень, ці нячысты, ці хцівец, які хваліць ідалаў, ня мае спадчыны ў Царстве Хрыста і Бога.
  6. Няхай ніхто ня зводзіць вас пустымісловамі, бо за гэтае прыходзіць гнéў Божы на сыноў спраціўлéньня.
  7. Дык ня будзьце супольнікамі іх.
  8. Вы былі калісь цéмрай, а цяпéр — сьвятлó ў Госпадзе: паступайце-ж, як дзéці сьвятлá,
  9. бо плод Духа ёсьць у ўсякай дабрацé і праведнасьці і праўдзе;
  10. выпрабоўвайце, што ўгодна Богу,
  11. і ня прыймайце ўчасьця ў бясплодных дзéяньнях цéмры, а лéпш дакарайце.
  12. Бо аб тым, што робіцца імі тайна, сорамна й гаварыць.
  13. Усякі-ж дакор робіцца яўным ад сьвятлá, бо ўсё, што робіцца яўным, ёсьць сьвятло;
  14. дык і кажа: устань, сьпячы, і ўскрэсьні з мéртвых, і асьвéціць цябé Хрыстос.
  15. Дык глядзéце, паступайце асьцярожна, не як бязглуздыя, але як мудрыя,
  16. выкупляючы час, бо дні хітрыя.
  17. 17. Дзеля гэтага ня будзьце неразважлівымі, але пазнавайце, штó ёсьць Воля Божая.
  18. I ня ўпівайцеся віном, бо ў ім распуста, але напаўняйцеся Духам,
  19. гаворачы ад сябé псальмамі і гымнамі і пéсьнямі духоўнымі, пяючы і іграючы Госпаду ў сэрцах вашых,
  20. дзякуючы заўсёды і за ўсё Богу і Айцу ў імя Госпада нашага Ісуса Хрыста,
  21. пакараючыся сабé ўзаéмна ў страху Божым.
  22. Жанчыны, пакарайцеся сваім мужом, як Госпаду,
  23. бо муж éсьць галава жаны, як і Хрыстос галава Царквы, і Ён жа збавіцель цéла;
  24. але, як царквá пакараецца Хрысту, гэтак і жонкі сваім мужом у-ва ўсім.
  25. Мужы, любéце жонкі сваé, як і Хрыстос палюбіў Царкву і выдаў Сябé за яé,
  26. каб асьвяціць яé, ачысьціўшы купальняй воднаю у слове;
  27. каб паставіць яé Сабé слаўнаю, Царкву гэную, бяз плямы ці заганы ці чаго гэткага, але каб яна была сьвятая і беззаганная.
  28. Гэтак павінны мужы любіць сваіх жанок, як цéлы сваé: хто любіць жонку сваю, самога сябé любіць.
  29. Бо ніхто ніколі ня мéў нéнавісьці да свайго цéла, але жывіць і грэець яго, як і Госпад Царкву;
  30. бо мы члéны цéла Яго, ад цéла Яго і ад касьцéй Яго.
  31. Дзеля гэтага пакіне чалавéк айца свайго і матку і прылéпіцца да жонкі сваéй, і будуць двое ў адным цéле (Быт. 2,24).
  32. Тайна гэтая валікая; я-ж кажу аб Хрысьцé і Царквé.
  33. Дык і вы, усякі па сабé, кожны хай любіць жонку сваю як самога сябé; жонка-ж няхай баіцца мужа свайго.

Разьдзéл 6.

  1. Дзéці, слухайце бацькоў сваіх у Госпадзе, бо гэта справядліва.
  2. Паважай бацьку твайго і матку, — гэта пéршая зáпаведзь з прырачэньнем:
  3. каб было табé добра, і быў даўгалéтнім на зямлі. (Вых. 20, 12.)
  4. I вы, айцы, не дражнéце дзяцéй вашых, але выхоўвайце іх у навуцы і напамінаньні Гасподнім.
  5. Рабý, будзьце паслухмянымі паном сваім водле цéла, з страхам і дрыжэньнем, у прастацé сэрца вашага, як-бы Хрысту,
  6. не на вачох толькі паслугуючы, як дагаджаючыя чалавéку, але як рабы Хрыстовыя, выпаўняючы волю Божую ад душы,
  7. са шчырасьцяй паслугуючы Госпаду, а кя людзям,
  8. вéдаючы, што кожны, хто зробіць нéшта добрае атрымае тое ад Госпада, ці ён раб, ці свабодны.
  9. І вы, гаспадары, тое-ж рабéце І.уí, палягчаючы суровасьць, вéдаючы, што й вам самым ёсьць на нябёсах гаспадар, у якога няма ўвагі на аблічча.
  10. Наканéц, браты маé, крапчэйце ў Госпадзе і ў магутнасьці сілы Яго;
  11. апранéцеся ў-ва ўсю зброю Божую, каб здолелí устаяць супраць хітрыкаў дябальскіх;
  12. бо наша барацьба ня супраць крыві й цéла, але супраць начальства, супраць уладаў, супраць сусьвéткых валадароў цéмры гэтага вéку, супраць духаў злосьці паднябéсных.
  13. Дзеля гэтага прымéце ўсю зброю Божую, каб вы маглі ўстаяці ў ліхі дзéнь і, усё зрабіўшы, астацца стаяць.
  14. Дык стойце-ж, падперазаўшы паясьніцы вашыя праўдаю і апрануўшыся ў зброю праведнасьці,
  15. і абуўшы ногі ў гатовасьць абвяшчаць мір;
  16. а па-над усё вазьмéце шчыт вéры, якім зможаце затушыць усé разпаленыя стрэлы крывадушніка;
  17. і шалóм збаўлéньня вазьмéце, і мéч духоўны, які ёсьць слова Божае;
  18. усякаю малітваю і просьбаю малéцеся ў-ва ўсякі час духам і таго пілнуйцеся ў усякім цярпéньні і малéньні за ўсіх сьвятых
  19. дый за мянé, каб мнé дадзена было слова на адчыняньне вуснаў маіх, каб адважна абвяшчаць тайну Эвангельля,
  20. якога я й пасланéц у путах, каб у ім быў сьмéлы, як мнé трэба гаварыць.
  21. А каб і вы вéдалі аба мнé, што я рóблю, усё вам раскажа Тыхік, умілаваны брат і вéрны служка ў Госпадзе,
  22. якога я і паслаў да вас дзеля гэтага самага, каб вы давéдаліся аб нан ых справах, і каб éн пацéшыў сэрцы вашыя.
  23. Мір братом і любоў з вéраю ад Бога Айца і Госпада íсуса Хрыста.
  24. Ласка з усімі, што любяць Госпада нашага Ісуса Хрыста ў нятлéннасьці. Амін. Да Эфэсян пісана з Рыму праз Тыхіка.