Беларуская Біблія

ДРУГОЕ ПАСЛАНЬНЕ ДА ЦІМАХВЕЯ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ

Разьдзéл 1.

  1. Паўла, воляй Божай Апостал Ісуса Хрыста, водле абяцаньня жыцьця, што ў Хрысьцé Ісусе,
  2. Цімахвéю, умілаванаму сыну: ласка, міласьць, мір ад Бога Айца і Хрыста Ісуса, Госпада нашага.
  3. Дзякую Богу, Якому служу ад прабацькоў з чыстым сумлéньнем, што безперастанку ўспамінаю аб табé ў малітвах маіх уначы і ўдзéнь,
  4. жадаючы бачыць цябé, помнячы аб сьлéзах тваіх, каб мнé напоўніцца радасьцяй,
  5. успамінаючы некрывадушную вéру тваю, якая ранéй жыла ў бабцы тваёй Лягдзе і ў матцы тваёй Яўніцы; дый я пэўны, што і ў табé.
  6. Дзеля гэтае прычыны напамінаю табé, каб падаграваў дар Божы, які ёсьць у табé праз узлажэньне рук маіх,
  7. бо даў нам Бог ня духа страху, але сілы й любві і мудрасьці.
  8. Дык ня стыдайся сьвéдчаньня Госпада нашага Ісуса Хрыста, ані мянé, вязьня Яго; але цярпі муку разам з Эвангельлем водле сілы Бога,
  9. што выбавіў нас і паклікаў прызваньнем сьвятым, ня водле ўчынкаў нашых, але водле пастановы Сваéй і ласкі, дáдзенае нам у Хрысьцé Ісусе перад вéчнымі часамі,
  10. а цяпéр выяўленае праз зьяўлéньне Збавіцеля нашага Ісуса Хрыста, што зьнішчыў сьмéрць і асьвяціў жыцьцё і нятлéннасьць праз Эвангельле,
  11. для якога я пастаўлены за нрапавéдніка і Апостала ды вучыцеля паганаў.
  12. 3 гэтае прычыны я і цярплю гэтае; але не саромлюся, бо вéдаю, у Каго я ўвéраваў, і пэўны, што Ён дуж захаваць залог мой на гэны дзéнь.
  13. Дзяржыся прыкладу здаровых слоў, што ты чуў ад мянé, у вéры й любві, што ў Хрысьцé Ісусе.
  14. Хавай добры залог Духам Сьвятым, што жывé ў нас.
  15. Ты вéдаеш тое, што адвярнуліся ад мянé ўсé, што ў Азіі, між імі Фігел і Гармагéн.
  16. Няхай дасьць Госпад міласьць дому Анісіфара, бо ён часта прымаў мянé і ня стыдаўся путаў маіх,
  17. але як быў у Рыме, з вялікай рупнасьцяй шукаў мянé і знайшоў.
  18. Няхай дасьць яму Госпад знайсьці міласьць у Госпада ў гэны дзéнь; а колькі ён служыў мнé у Эфэсе, ты лéпей вéдаеш.

 

Разьдзéл 2.

  1. 1. Дык ты, сын мой, узмацоўвайся ў ласцы, што ў Хрысьцé Ісусе,
  2. і, што чуў ад мянé пры многіх сьвéдках, тое перадай вéрным людзям, якія будуць здольнымі і другіх навучыць.
  3. Дык цярпі мукі, як добры жаўнéр Ісуса Хрыста.
  4. Ніводзін жаўнéр ня зьвязвае сябé справамі жыцьцёвымі, каб дагадзіць начальніку войска.
  5. Калі-ж хто і змагаецца, не дастане вянкá, калі будзе барóцца незаконна.
  6. Трэба, каб зямляроб, які працуе, пéршы спробаваў пладоў.
  7. Разумéй, штó кажу. Няхай жа дасьць табé Госпад разумéньне ў-ва ўсім.
  8. Памятай пра Госпада Ісуса Хрыста, з насéньня Давідавага, што ўскрос із мертвых водле Эвангельля майго,
  9. у якім цярплю мукі аж да путаў, як ліхадзéй, але слова Божага нéльга закаваць.
  10. Дзеля гэтага я ўсё цярплюдля выбраных, каб і яны здабылі збаўлéньне, што ў Хрысьцé Ісусе з вéчнаю славаю.
  11. Вéрнае слова: бо калі мы з Ім памéрлі, дык з Ім і жыць будзем;
  12. калі мучымся, дык з Ім і царыць будзем; калі адцураемся, і Ён адцураецца ад нас;
  13. калі мы нявéрныя, éн вéрным астаéцца, бо ад сябé адрачыся ня Можа.
  14. Гэтае напамінай, сьвéдчучы перад Госпадам не спрачáцца, што зусім не карысна, а на няшчасьце для слухаючых.
  15. Старайся паставіць сябé годным перад Богам, работнікам беззаганным, правільна пераказваючы слова праўды.
  16. Ад нягоднага марнаслоўя ўхіляйся; бо яны яшчэ балéй будуць намнажаць бязбожнасьць.
  17. I слова іх, як гангрэна, мéціме корм. Гэтакія Гімэнэй і Філéт,
  18. якія адступіліся ад праўды, кажучы, што ўскрасéныíе ўжо было, і пераварачáюць у некаторых вéру.
  19. Але цьвёрдая аснова Божая стаіць, маючы гэтакую пячаць: пазнаў Госпад Сваіх; і: няхай адступіцца ад няпраўды кожны, хто імя Госпада называе.
  20. А ў вялікім доме ёсьць пасудзіны ня толькі залатыя і сярэбраныя, але і драўляныя і гліняныя; і адны ў чэсьці, другія — ня ў чэсьці.
  21. Дык, калі хто ачысьціцца ад гэтага, той будзе судзінаю ў чэсьці, асьвянчонаю і карыснаю Валадару, прыгатаванаю на кожнае добрае дзéла.
  22. Ад юнацкіх пажаданьняў уцякай, а дзяржыся праўды, вéры, любві, міру з прызываючымі Госпада ад чыстага сэрца.
  23. Ад дурнога і ненавуковага змаганьня ўхіляйся, вéдаючы, што яно родзіць сваркі;
  24. рабу-жГоспадаву ня сьлéд сварыцца, алé быць вéтлым да ўсіх, навучаючым, лагодным,
  25. у ціхасьці навучаць супраціўнікаў, ці ня дасьць ім Бог пакаяньня дзеля пазнаньня праўды,
  26. каб яны вызваліліся з сéці дябла, што жыўцом улавіў іх пад сваю волю.

 

Разьдзéл 3.

  1. Вéдай жа тое, што ў апошнія дні прыйдуць цяжкія часы.
  2. Бо будуць людзі самалюбнымі, срэбралюбцамі, пышнымі, гордымі, зламоўнымі, непаслухмянымі бацьком, няўдзячнымі, бязбожнымі, няпрыязьлівымі,
  3. нязгодлівымі, абмоўцамі, непаўстрыманымі, жорсткімі, нялюбячымі дабра,
  4. здрайцамі, напастлівымі, надзьмутымі, будуць больш любіць раскошу, чым Бога,
  5. маючы выгляд багабойнасьці, сілы-ж Яго выракшыся. Ад гэтакіх ухіляйся.
  6. Бо з гэткіх тыя, што закрадаюцца ў дамы і зводзяць жанок, абцяжоных грахамі, кіраваных усялякай пажадлівасыдяй,
  7. што заўсёды вучацца ды ніколі ня могуць дайсьці да пазнаньня праўды.
  8. Як Яньні і Ямбр спраціўляліся Майсéю, гэтак і яны спраціўляюцца праўдзе, людзі з папсаваным розумам, нéвукі ў вéры
  9. Але яны ня шмат пасьпявацімуць: бо дурасьць іх выкрыецца перад усімі, як гэта і здарылася з гэнымі.
  10. А ты пайшоў за мной у навуцы, у жыцьці, станоўкасьці, вялікадунíнасьці, вéры, любві, цярплівасьці,
  11. у перасьлéдаваньнях, муках, што здарыліся мнé ў Антыохіі, Іконіі, Лістрах; гэтыя перасьлéдаваньні я перанёс, із усіх вызваліў мянé Госпад.
  12. Дый усé, што жадаюць жыць багабойна ў Хрысьцé Ісусе, перасьлéдаваны будуць.
  13. Людзі-ж нягоцныя і чарадзéі пасьпявацімуць у зьлé, баламуцячы і баламучаныя.
  14. А ты трывай у тым, чаго навучыўся і што табé давéрана, вéдаючы, кім ты навучаны;
  15. дый ты з дзяцінства вéдаеш сьвятое пісаньне, штó зрабіць цябé можа мудрым на збаўлéньне вéраю, што ў Хрысьцé Ісусе.
  16. Усéнькае пісаньне натхнёна Богам і карысна дзеля навукі, дзеля дакору, дзеля папраўлéньня, дзеля ўзгадаваньня ў праведнасьці,
  17. каб дасканалым быў чалавéк Божы, на ўсякае добрае дзéла гатовым.

 

Разьдзéл 4.

  1. Дык сьвéдчу перад Богам і Госпадам нашым Ісусам Хрыстом, Які будзе судзіць жывых і мёртвых у зьяўлéный Сваім і ў царстве Сваім:
  2. прапавéдуй слова, настаівай у час і ня ў час, дакарай, пагражай, малі з усéнькай доўгацярплíвасьцяй і навучаньнем,
  3. бо .будзе час, калі здаровае навукі прымаць ня будуць, але водле свайго пажаданьня будуць выбіраць сабé вучыцялёў, лáшчаныя па слыху,
  4. і ад праўды слых адвéрнуць і зьвéрнуцца да казак.
  5. Але ты будзь чуйны ў-ва ўсім, цярпі і гора, рабі дзéла дабравéшчаньня, служэньне тваé выпаўняй.
  6. Бо мянé ўжо на жэртву прыгатавалі, і час майго адыходу настаўі
  7. Бароўся я добрай барацьбой, бéг закончыў, вéру захаваў;
  8. наастатак гатовіцца мнé вянок праўды, які дасьць мнé Госпад, праведны Судзьдзя, у гэны дзéнь; і ня толькі мнé, але і ўсім, што зьяўлéньне Яго палюбілі.
  9. Пастарайся хутка прыйсьці да мянé.
  10. Бо Дымас пакінуў мянé, палюбіўшы цяпéрашні вéк, дый пайшоў у Фесалоніку; Крыскéнт у Галятыю; Ціт у Дальматыю; адзін Лукаш са мною.
  11. Марка, узяўшы, прывядзі з сабою, бо ён мнé патрэбны для служэньня,
  12. Тыхіка-ж я паслаў у Эфэс.
  13. Плашч, што пакінуў я ў Троадзе у Карпы, ідучы, прынясі, дый кнігі, асабліва скураныя.
  14. Аляксандра, мéднік, шмат зрабіў мнé благога. Няхай дасьць яму Госпад водле ўчынкаў Яго!
  15. Сьцеражыся яго і ты, бо éн вéльмі працівіцца нашым словам.
  16. Пры пéршым маім адказе нікога ня было са мною, але ўсé мянé пакінулі. Няхай ня будзе ім палічана!
  17. Госпад жа стануў перада мною і ўмацаваў мянé, каб пропаведзь праз мянé забясьпéчана была, ды каб і пачулі яé ўсé пагане; і я вызваліўся з ільвінае ляпы.
  18. I вызваліць мянé Госпад ад усякага ліхога дзéла і спасé для Свайго Нябéснага Царства. Яму слава на вéкі вякоў. Амін.
  19. Прывітай Прыскіллу і Акілу і дом Анісіфараў.
  20. Эраст астаўся ў Карыньце; Трахіма-ж я пакінуў хворага ў Мілéце.
  21. Пастарайся прыйсьці да зімы. Вітаюць цябé Яўвул і Пуд, і Лін і Кляўдыя, і ўсé браты.
  22. Госпад Ісус Хрыстос з духам тваім. Ласка з вамі. Амін. Другое да Цімахвéя, пéршага рукапаклáдзенага япіскапа Эфэскае царквы, пісанае з Рыму, калі паўторна стануў Паўла перад кéсарам Нэронам.