Раздзел 1

1 Паўла, слуга Божы і апостал Ісуса Хрыста паводле веры выбраннікаў Божых і пазнання праўды, што вядзе да пабожнасці,

2 у надзеі жыцця вечнага, якое абяцаў спрадвеку Бог, Які не падманвае,

3 і аб’явіў у свой час Сваё слова, даручаючы мне вясціць яго па загаду Бога, Збаўцы нашага,

4 Ціту, умілаванаму сыну ў супольнай веры: ласка і супакой ад Бога Айца і Ісуса Хрыста, Збаўцы нашага.

5 Дзеля таго пакінуў я цябе на Крыце, каб ты ўсе неўпарадкаваныя справы наладзіў і каб паставіў у гарадах старэйшых, як я табе загадаў:

6 калі хто без заганы, муж аднае жонкі, мае веруючых дзяцей, не вінавачаных у распусце або непаслухмянасці.

7 Належыцца бо, каб епіскап быў беззаганны як распарадчык Божы, не горды, не гняўлівы, не п’яніца, не авантурнік, не сквапны да нажывы,

8 але гасцінны, ласкавы, чэсны, справядлівы, святы, старанны,

9 які трымаецца праўдзівай навукі, вернай слову, каб здатны быў ён схіляць да праўдзівай навукі нават тых, якія выступаюць супраць.

10 Бо ёсць таксама шмат непаслухмяных, пустаслоўных ды звадыяшаў, асабліва з абрэзаных,

11 каторым трэба закрываць рот, бо яны ўсе дамы разбураюць, навучаючы таму, што не належыцца, дзеля ліхой карысці.

12 Сказаў жа адзін з іх саміх, уласны іхні прарок: «Крыцяне заўжды хлусяць, лютыя звяры, гультайскія жываты».

13 Сведчанне гэтае праўдзівае. Таму дакарай іх строга, каб трывалі ў здаровай веры,

14 не звяртаючы ўвагі на Юдэйскія байкі ці на выказванні людзей, якія адварочваюцца ад праўды.

15 Для чыстых усё чыстае. Спаганеным жа і няверучым нічога няма чыстага, але забруджаны іх думкі і сумленне.

16 Кажуць, што ведаюць Бога, а дзейнасцю сваёй пярэчаць, бо абрыдныя яны і непаслухмяныя, да ніякай добрай дзейнасці няздатныя.

Раздзел 2

1 Ты ж навучай таму, што належыць да здаровай навукі.

2 Старыя павінны быць людзьмі цвярозымі, сціплымі, разумнымі, здаровай веры, поўнымі любові і цярплівасці.

3 Падобна і старыя жанчыны павінны апранацца як дастойна святых, высцерагацца пляткарства, не ўпівацца віном, навучаць іншых дабру,

4 разумна навучаць маладых, каб яны любілі сваіх мужоў і дзяцей,

5 былі разумнымі, чыстымі, гаспадарнымі, лагоднымі, паслухмянымі мужам сваім, каб не зневажалася імі слова Божае.

6 Таксама юнакоў заахвочвай, каб былі стрыманымі.

7 Ва ўсім пакажы на сабе прыклад добрых учынкаў, у навуцы – непарушнасць, паважнасць,

8 у здаровым слове – беззаганнасць, каб той, хто супрацівіцца, асароміўся, не могучы нічога благога пра нас сказаць.

9 Хай слугі слухаюць сваіх гаспадароў, ва ўсім стараючыся ім падабацца, а не пярэчыць,

10 не ашукваць, але ва ўсім добрую волю аказваць, каб ва ўсім навуку Збаўцы нашага, Бога, услаўлялі.

11 Бо з’явілася ласка Бога, збаўляючы ўсіх людзей,

12 якая вучыць нас, каб мы, выракшыся бязбожнасці і пажаданняў свету, разважна, справядліва і пабожна жылі на гэтым свеце,

13 чакаючы шчаслівай надзеі і прыйсця хвалы магутнага Бога і Збаўцы нашага Ісуса Хрыста,

14 Які ахвяраваў Самога Сябе за нас, каб збавіць нас ад усякай спракуды і ачысціць Сабе народ, выбраны на ўласнасць, рупны на добрыя ўчынкі.

15 Гэта кажы, і заахвочвай, і дакарай з усёю уладай. За гэта ніхто цябе не папракне.

Раздзел 3

1 Прыпамінай ім, што яны павінны слухаць начальнікаў і ўладу, выконваць загады і быць гатовымі да ўсякага добрага ўчынку,

2 нікога не абмаўляць, не быць сварлівымі, але памяркоўнымі, выяўляць да ўсіх людзей ласкавасць.

3 Бо і мы былі калісьці неразумнымі і непаслухмянымі, заблукаўшымі, служыўшымі пажадлівасцям і ўсякім капрызам, кіраваліся злосцю і зайздрасцю, былі ненавіснікамі, ненавідзячымі адны адных.

4 Калі ж з’явіліся спагаднасць і чалавекалюбства Збаўцы нашага Бога,

5 дык не дзеля ўчынкаў справядлівасці, якія мы даканалі, але праз міласэрнасць Сваю Ён збавіў нас купальняй адраджэння і аднаўлення Духам Святым,

6 Якога выліў на нас багата праз Ісуса Хрыста, Збаўцу нашага,

7 каб мы, апраўданыя ласкай Яго, сталіся спадкаемцамі надзеі жыцця вечнага.

8 Вернае слова, і хачу, каб ты сцвярджаў гэта, каб тыя, што вераць Богу, стараліся перш добрымі ўчынкамі гэта давесці. Гэта добра і карысна людзям.

9 Дурных жа пытанняў, радаводаў, спрэчак і змаганняў наконт закону пазбягай, бо яны некарысныя і пустыя.

10 Герэтыка пасля першай і другой перасцярогі абмінай,

11 ведаючы, што пераваротнік грашыць, сам сябе асуджаючы.

12 Калі пашлю да цябе Арцёма або Тыхіка, парупся чым хутчэй прыбыць да мяне ў Нікапаль, бо там вырашыў я зімаваць.

13 Зэна, заканазнаўцу, і Апалоса старанна забяспеч, каб усяго ім хапала.

14 Хай навучацца і нашыя быць першымі ў добрых дзеяннях дзеля пільных патрэб, каб не былі яны бясплоднымі.

15 Вітаюць цябе ўсе тыя, што са мною. Прывітай тых, якія любяць нас у веры. Ласка з усімі вамі! Амін.